Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Allium sphaerocephalon & Taraxacum officinale

fotò
fotò
Aiet-fèr

Allium sphaerocephalon

Amaryllidaceae Alliaceae

Àutri noum : Aiastre, Cebihoun, Aihado.

Nom en français : Ail à tête ronde.

Descripcioun :
L'aiet-fèr flouris à la primo, d'uno poulido coulour vióuleto, dins li tepiero seco e li roucaio de colo e de basso mountagno. Se recounèis à si fielat d'estamino di tres coustat e à si fueio boutisso. L'espate soubro sus l'enflourejado un moumen au contro de l'aiet-redoun qu'a éu li fueio plato.

Usanço :
Aquest aiet èi gaire acampa en Prouvènço, pamens li tèsto coume li fueio soun manjadisso cruso o cuecho.

Port : Erbo
Taio : 30 à 70 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Allium
Famiho : Amaryllidaceae
Famiho classico : Alliaceae

Ordre : Asparagales

Coulour de la flour : Vióuleto
Petalo : 6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 4 cm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à juliet

Liò : Roucaio - Tepiero seco - Garrigo
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Eurimediterano
Ref. sc. : Allium sphaerocephalon L., 1753

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Allium sphaerocephalon & Taraxacum officinale

C
R
CC
CC
CC
CC
CC
CC

Coumpara Aiet-fèr emé uno autro planto

fotò

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò